Enkhuizen
Oratoriumkoor Stem en Snaren
Recensies
22 april 2017 12 maart 2016 18 april 2015 17 mei 2014 15 december 2013 5 oktober 2013 oudere concerten
5 oktober 2013 (bron: NHD)
Dit concert werd mede mogelijk gemaakt dankzij steun van sponsors zoals het
Prins Bernhard Cultuurfonds en het Westfriesland Fonds.
15 december 2013 (bron: NHD)
19 mei 2014 (bron: NHD)
20 april 2015 (bron: NHD)
14 maart 2016 (bron: NHD)
Stem en Snaren
kent een lange
traditie van
uitvoeringen van de
Matthäus Passion.
Via deze link vind u
een historisch
overzicht
Vanwege de goddeloosheid van koning
Achab en zijn vrouw Izebel (vanaf 1 Kon.
17) kondigt de profeet jaren van droogte
aan. Het volk lijdt, maar in zijn verblijf bij
de weduwe in Zarfath en aan de beek
Krith komt de profeet zelf niets tekort.
Dat is maar een van de contrasten in
deze geschiedenis, er is woede en
wanhoop, maar ook vertroosting. Elias is
zelf gedreven en fanatiek, maar weet
ook te twijfelen. Mendelssohn buit de
contrasten in deze geschiedenis uit:
uitbarstingen van wanhoop, woede en
fanatisme worden afgewisseld met
momenten van verstilling,
moedeloosheid en vertroosting.
De 'Elias' kent een groot aantal koren en
het was aan Stem en Snaren als
vertolker in diverse rollen de veelkleurige
lading van dit oratorium en zijn grote
scala aan sferen naar de intentie uit te
voeren. Het grote koor slaagde daar
keer op keer in. De koorzang bewoog
zich niet alleen op het muzikale, maar
ook op het emotionele vlak.
Het was moeilijk onberoerd te blijven bij
het geweld van de klacht van het volk in
de koren 'Hilf, Herr!' of 'Aber der Herr
sieht es nicht', of bij de troostende
verzekering 'Siehe der Hüter Israels'.
Hechte, maar soms ook heel subtiele
koorzang, dat bood Stem en Snaren een
afgeladen Westerkerk. In de wisselwerking
met de solisten bewees het koor zijn
kracht en grote wendbaarheid. Het koor
had zich verzekerd van zeer goede
solisten, de titelrol was voor de Duitse bas-
bariton Hans Christian Hinz. Hij zong een
heldere, gedreven Elias, had een mooie
voordracht en liet zijn toehoorders
genieten van de bevlogenheid, maar ook
van de twijfelende wanhoop van de
profeet.
Sopraansoliste Hanneke de Wit
imponeerde gedurende het gehele concert
met haar prachtig gezongen aria's, zang
die een hele kerk moeiteloos bereikte en
stevig in de ban hield. De zang van haar
vier leerlingen was steeds een verrassing.
De alt Martine Straesser toonde grote
klasse in haar rol van koningin Izebel, met
de haat en frustratie die deze rol zo
indringend maakt. De onberispelijke,
eigentijdse Obadja werd gezongen door
tenor Peter Vos.
Koor en Philharmonia Amsterdam waren
uitstekend op elkaar afgestemd, ook
dankzij dirigent Marcel Joosen. De
staande ovatie was terecht.
Krachtig koor ook zeer wendbaar
NHD maandag 24 april, 2017, Regina Arbouw
Een volle Westerkerk, een bevlogen
oratoriumkoor, uitstekende solisten en
een compleet begeleidingsorkest.
Optimale omstandigheden voor een
uitvoering van Bachs
Weinachtsoratorium. Deze keer klonk
niet het complete zesluik, er was
gekozen voor de delen 1 tot en met 3 en
6, terwijl uit de delen 4 en 5 een aria en
een koor waren geselecteerd. Buiten
was guur, binnen werd de atmosfeer na
ieder deel van deze ultieme kerstmuziek
warmer en feestelijker.
Al in de eerste maten is het feest in dit
oratorium, dat hoor je aan het bevlogen
slagwerk en het inderdaad juichend
gezongen openingskoor ‘Jauchzet,
frohlocket’. Een prachtige en krachtige
kennismaking met het grote koor, dat
onder leiding van Marcel Joosen hierin
een zelfverzekerde voorproef gaf van het
hele kerstgebeuren.
Het koor slaagde erin de hele avond
goed te presteren en nog beter: het
maakte zijn uitstraling en vocale
prestaties dienstbaar aan de muzikale
eisen van het verhaal.
Uitbundig in de verhalende koren,
natuurlijk, het is feest en dat mag
gehoord. In de koralen was de koorklank
soms rustig en devoot, een andere keer
sterk, als een gezongen uitroepteken.
In de aanbiddingen ‘Ehre sei Gott’ en
’Herrscher des Himmels’ was de klank
stralend, vooral bij de sopranen. Hoog
en sterk, zonder merkbare inspanning.
Het tempo was aan de vlotte kant, soms
zelfs stevig in diezelfde koren. De
herengroepen waren op hun best in de
koralen, waar de meerstemmigheid
hoorbaar tot zijn recht kwam.
Het koor had uitstekende solisten
uitgenodigd, de tenor Robbert Overpelt
zong als evangelist een groot aantal
recitatieven, muzikaal beweeglijk en
glashelder. Ook zijn aria’s werden prima
gepresenteerd. De alt Martine Straesser
zong een uitstekend concert, ze heeft een
mooie stem, bewogen en warm.
Het volume van sopraan Caroline Stam
was aanvankelijk in het gezamenlijk
uitgevoerde recitatief ’Und der Engel
sprach zu inhnen’ niet sterk. In de loop van
de avond won haar stem aan
zeggingskracht.
De aria ‘Flöst, mein Heiland’, die ze samen
met echo-sopraan Avaline Roth ten gehore
bracht, was van grote schoonheid. Ook al
door de uitstekende begeleiding vanuit het
orkest.
Met Frans Fiselier had het koor een
uitstekende zanger in huis, mooie, strakke
zang en een grote wendbaarheid maken
zijn prestaties boeiend. Hoewel Stem en
Snaren het Weihnachtsoratorium vaker
heeft gezongen, was de editie van
zaterdagavond uniek in zijn activiteit.
Het koor was in beweging, alert en met
een uitstekend gevoel voor tempo en
timing.
Het resultaat was een mooie, eigentijdse
uitvoering
Al in de eerste maten is het feest
NHD maandag 10 december, 2018, Regina Arbouw
