Recensies

22 april 2017 12 maart 2016 18 april 2015 17 mei 2014 15 december 2013 5 oktober 2013 oudere concerten

5 oktober 2013 (bron: NHD)

15 december 2013 (bron: NHD)

19 mei 2014 (bron: NHD)

20 april 2015 (bron: NHD)

14 maart 2016 (bron: NHD)

Stem en Snaren kent een lange traditie van uitvoeringen van de Matthäus Passion. Via deze link vind u een historisch overzicht

Vanwege de goddeloosheid van koning Achab en zijn vrouw Izebel (vanaf 1 Kon. 17) kondigt de profeet jaren van droogte aan. Het volk lijdt, maar in zijn verblijf bij de weduwe in Zarfath en aan de beek Krith komt de profeet zelf niets tekort. Dat is maar een van de contrasten in deze geschiedenis, er is woede en wanhoop, maar ook vertroosting. Elias is zelf gedreven en fanatiek, maar weet ook te twijfelen. Mendelssohn buit de contrasten in deze geschiedenis uit: uitbarstingen van wanhoop, woede en fanatisme worden afgewisseld met momenten van verstilling, moedeloosheid en vertroosting. De 'Elias' kent een groot aantal koren en het was aan Stem en Snaren als vertolker in diverse rollen de veelkleurige lading van dit oratorium en zijn grote scala aan sferen naar de intentie uit te voeren. Het grote koor slaagde daar keer op keer in. De koorzang bewoog zich niet alleen op het muzikale, maar ook op het emotionele vlak. Het was moeilijk onberoerd te blijven bij het geweld van de klacht van het volk in de koren 'Hilf, Herr!' of 'Aber der Herr

sieht es nicht', of bij de troostende verzekering 'Siehe der Hüter Israels'. Hechte, maar soms ook heel subtiele koorzang, dat bood Stem en Snaren een afgeladen Westerkerk. In de wisselwerking met de solisten bewees het koor zijn kracht en grote wendbaarheid. Het koor had zich verzekerd van zeer goede solisten, de titelrol was voor de Duitse bas- bariton Hans Christian Hinz. Hij zong een heldere, gedreven Elias, had een mooie voordracht en liet zijn toehoorders genieten van de bevlogenheid, maar ook van de twijfelende wanhoop van de profeet. Sopraansoliste Hanneke de Wit imponeerde gedurende het gehele concert met haar prachtig gezongen aria's, zang die een hele kerk moeiteloos bereikte en stevig in de ban hield. De zang van haar vier leerlingen was steeds een verrassing. De alt Martine Straesser toonde grote klasse in haar rol van koningin Izebel, met de haat en frustratie die deze rol zo indringend maakt. De onberispelijke, eigentijdse Obadja werd gezongen door tenor Peter Vos. Koor en Philharmonia Amsterdam waren uitstekend op elkaar afgestemd, ook dankzij dirigent Marcel Joosen. De staande ovatie was terecht.

Krachtig koor ook zeer wendbaar NHD maandag 24 april, 2017, Regina Arbouw

Een volle Westerkerk, een bevlogen oratoriumkoor, uitstekende solisten en een compleet begeleidingsorkest. Optimale omstandigheden voor een uitvoering van Bachs Weinachtsoratorium. Deze keer klonk niet het complete zesluik, er was gekozen voor de delen 1 tot en met 3 en 6, terwijl uit de delen 4 en 5 een aria en een koor waren geselecteerd. Buiten was guur, binnen werd de atmosfeer na ieder deel van deze ultieme kerstmuziek warmer en feestelijker. Al in de eerste maten is het feest in dit oratorium, dat hoor je aan het bevlogen slagwerk en het inderdaad juichend gezongen openingskoor ‘Jauchzet, frohlocket’. Een prachtige en krachtige kennismaking met het grote koor, dat onder leiding van Marcel Joosen hierin een zelfverzekerde voorproef gaf van het hele kerstgebeuren. Het koor slaagde erin de hele avond goed te presteren en nog beter: het maakte zijn uitstraling en vocale prestaties dienstbaar aan de muzikale eisen van het verhaal. Uitbundig in de verhalende koren, natuurlijk, het is feest en dat mag gehoord. In de koralen was de koorklank soms rustig en devoot, een andere keer sterk, als een gezongen uitroepteken. In de aanbiddingen ‘Ehre sei Gott’ en

’Herrscher des Himmels’ was de klank stralend, vooral bij de sopranen. Hoog en sterk, zonder merkbare inspanning. Het tempo was aan de vlotte kant, soms zelfs stevig in diezelfde koren. De herengroepen waren op hun best in de koralen, waar de meerstemmigheid hoorbaar tot zijn recht kwam. Het koor had uitstekende solisten uitgenodigd, de tenor Robbert Overpelt zong als evangelist een groot aantal recitatieven, muzikaal beweeglijk en glashelder. Ook zijn aria’s werden prima gepresenteerd. De alt Martine Straesser zong een uitstekend concert, ze heeft een mooie stem, bewogen en warm. Het volume van sopraan Caroline Stam was aanvankelijk in het gezamenlijk uitgevoerde recitatief ’Und der Engel sprach zu inhnen’ niet sterk. In de loop van de avond won haar stem aan zeggingskracht. De aria ‘Flöst, mein Heiland’, die ze samen met echo-sopraan Avaline Roth ten gehore bracht, was van grote schoonheid. Ook al door de uitstekende begeleiding vanuit het orkest. Met Frans Fiselier had het koor een uitstekende zanger in huis, mooie, strakke zang en een grote wendbaarheid maken zijn prestaties boeiend. Hoewel Stem en Snaren het Weihnachtsoratorium vaker heeft gezongen, was de editie van zaterdagavond uniek in zijn activiteit. Het koor was in beweging, alert en met een uitstekend gevoel voor tempo en timing. Het resultaat was een mooie, eigentijdse uitvoering